مقایسه پیشرفت سواد خواندن در دانش آموزان آسیب دیده شنوایی با دانش آموزان نرمال

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر افت شنوایی بر سطح سواد خواندن دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان شنوایی نرمال مدارس عادی بوده است. فرضیه های پژوهشی عبارت است از:1افت شنوایی باعث کاهش سطح عملکرد دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در درک متون اطلاعاتی در مقایسه با دانش آموزان نرمال می شود. 2)افت شنوایی باعث کاهش سطح عملکرد دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در درک متون ادبی در مقایسه با دانش آموزان نرمال می شود. 3)افت شنوایی باعث کاهش سطح سواد خواندن دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان نرمال می شود.پژوهش مورد نظر از نوع کاربردی و علّی – مقایسه ای بود.جامعه آماری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس استثنایی وعادی شهرستانهای شهریار،کرج،شهرقدس،رباط کریم وهشتگردبودند ونمونه آماری کلیه دانش آموزان آسیب دیده شنوایی پایه چهارم ابتدایی مدارس استثنایی شهرستانهای مورد نظر بودو نمونه درمدارس عادی 46 نفر بودندکه بطور متناظراز مدارس هم جوار با مدارس استثنایی به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. جهت تکمیل و بررسی یافته های بیشتر، تعداد 46 نفر از دانش آموزان پایه سوم راهنمایی و 27 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان مدارس استثنایی موردمقایسه با دانش آموزان نرمال پایه چهارم ابتدایی قرار گرفتند.ابزار پژوهش، دفترچه های آزمون استاندارد شده پرلز 2001بود. جهت محاسبه میانگین و انحراف معیاراز آمار توصیفی وجهت مقایسه گروهها از آمار استنباطیt مستقل استفاده شد .تجزیه وتحلیل یافته ها نشانگر این مطلب بودکه بین عملکرد دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در هر سه پایه مورد ارزیابی با دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی در سطح سواد خواندن وعملکرد درک متون ادبی تفاوت معناداری وجود داشت ودردرک متون اطلاعاتی جز دانش آموزان سوم دبیرستان با نقص شنوایی متوسط که در سطحی برابر با دانش آموزان نرمال چهارم ابتدایی عمل نمودند، سایر دانش آموزان تفاوت معناداری نسبت به دانش آموزان نرمال نشان دادندونتایج حاصل نشان دادکه افت شنوایی بر سواد خواندن تاثیر منفی اعمال می نماید ولی میزان افت شنوایی به تنهایی درسطح سواد خواندن تاثیر گذار نیست و توجه داشتن به ارتقاء بخشی سواد خواندن وتقویت باقیمانده شنوایی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در برنامه ریزی آموزشهای ویژه، شایان توجه می باشد.